4 Shahrivar: Shahrivargan

بُرهان مى گويد شهريورروز از شهريورماه يا چهارمين روزِ شهريورماه، برابر است با جشن شهريور يا شهريورگان و مغان در اين روز جشن كنند چراكه مى گويند كه داراب در اين روز چشم به جهان باز كرد. شهريورگان جشن شهرآرايى، آبادگرى و سازندگى است؛ چه آرايشِ درون و چه آرايشِ بيرون. شهريور و شهريورگان به يادِمان مى آورد كه بنيانِ پديدآمدنِ هستى بر پايهِ سازندگى، آبادانى و تازه شدن هست و هر كارى در اين زمينه انجام شود، از كاشتنِ يك گل تا ساختنِ يك بنا، از خُرم و سرسبزكردن زمين تا خوش و خُرسندكردن زندگى باشندِگان، نيكو و شهريارى است. از اين رو است كه در اين جشن از شاه گرفته تا كشاورز همه گردِهم آمده، فراورده هاى خود را پيشكش كرده، با هم به جشن و شادمانى مى پردازند. اين همكارى و هم شادمانى به همشهريان، همدلى و هم راستايى مى بخشد و آنها را در كار و كوششِ بيشتر براى سازندِگى و آبادانى شهر و روستا همگام مى كند. مردم در جشنِ شهريور، شهريورگان، به دست افشانى و پايكوبى مى پردازند، از نوشيدنى ها و خوراكى هاى گوناگون بهره گرفته، جهان را درود و سپاس مى فرستند و به شب هنگام، در بام ها آتش مى افروزند. شايد از اين روست كه ابوريحان بيرونى، در آثارالباقيه، از زبان زادويه مى نويسد كه جشن شهريور يا شهريورگان را آذرجشن هم گويند و در اين روز براى آتش هايى كه در خانه هاى مردم است جشن مى گيرند و براى شادمانى ها به گردِهم مى آيند و باور دارند كه گرماى آتش چيزهايى را كه براى رُستنى ها زيان آور است را از خانه مى راند

با شادباش هاى ويژه به فراخورِ فرارسيدنِ جشن شهريور، شهريورگان، براى همه شما آرزوى شهريورى همايونى مى كنم. همچون شهريور شهرآرا و جهان ساز باشيم.

شهریورگان به شما شاد، فرخنده و ایدون باد
بهمن چهل امیرانی

این نامه را پسندیدید؟
اگر آن را پسندیدید و دوست دارید برای آینده جامعه خود گامی کوچک، بدونِ هزینه و سازنده بردارید این نامه را برای دوستان و آشنایانِ خود بفرستید
با سپاس